οι στατιστικές του Βαλεντίνου


Δεν θυμάμαι, να σας πω τη μαύρη αλήθεια, πότε γιόρτασα τελευταία φορά την 14η Φλεβάρη.  Τις περισσότερες φορές ήμουν μαγκούφης και τις άλλες που είχα δεσμό (το ξέρω ότι ακούγεται βλάχικο) το βρίσκαμε ντιπ για ντιπ αμερικανιά με το έτερο ήμισυ. Η κατάσταση δεν άλλαξε και πολύ από τότε που μετακόμισα στην Πόλη. Ούτε κρύο, ούτε ζέστη συνεχίζει να μου κάνει. Κι εκεί που σκεφτόμουν να γράψω όπως πέρυσι ή να μη γράψω κάτι περί Βαλεντίνου, μου 'ρθε μια απίθανη ιδέα: να βάλω κάτω λέει και να μετρήσω, πόσες φορές αναφέρθηκαν στο Angelis and the Istanbul λέξεις σχετικές με την Αγάπη. Έτσι κι έγινε! Για κάθε λέξη κλειδί δείχνω το πλήθος των εμφανίσεών της, και παραθέτω μια φωτό μαζί με ένα μικρό απόσπασμα απ' ένα από τα ποστ που την περιείχε. Η πλάκα είναι ότι πολλές φορές, το θέμα του ποστ δεν έχει καμιά συνάφεια με καρδούλες κι έρωτες. Πάμε λοιπόν:
  • αγάπη: 24
Ένα γεμαααάτο διήμερο!


Μποκλού burger στη πλατεία Ταξίμ, Λαχματζούν λίγο πιο πάνω και το αποκορύφωμα: γευστικό Κιουνεφέ. Το απογευματάκι κάνουμε τη βόλτα στο Τζιχάνγκιρ, το «Κολωνάκι» της Πόλης, ρίχνοντας μια φευγαλέα ματιά στις boutique και πίνοντας καφέ με διασημότητες από τη σειρά «Σύνορα της αγάπης». Με τα πόδια μας να έχουν πάρει φωτιά και τις αισθήσεις σε εγρήγορση καταλήγουμε να βγαίνουμε φωτογραφία στα λεγόμενα “σκαλάκια”.
  • έρωτα(ς): 6
Σαν..μιναρές στον κάμπο

[IMGP4397.JPG]

Η ιστορία τώρα, θέλει όντως τον εξαίρετο αρχιτέκτονα Σινάν να έχει κατασκευάσει το τζαμί. Ήταν που ήταν εξπέρ, ο έρωτας τον έκανε να "κεντήσει" κυριολεκτικά! Η αγάπη του για τη Μιχριμά, μύθος ή πραγματικότητα δεν μπορώ να πω με σιγουριά, τον ενέπνευσε να σχεδιάσει ένα ακόμα πανέμορφο τζαμί. Αυτήν τη φορά προς τιμήν του Ρουστέμ Πασά, του ερωτικού του αντιζήλου!
  • φιλί: 10
Χριστός Ανέστη!


Βέβαια φέτος, είχε πολύ κόσμο και η απουσία μικροφωνικής εγκατάστασης, μας έκανε να υποθέσουμε, πότε πρέπει να αρχίσουμε να ανταλλάσσουμε το Φιλί της Αγάπης, αφού το "Χριστός Ανέστη" δεν ακούστηκε, παρά μόνο από τους πέριξ του ιερέα.
  • τριαντάφυλλο: 2
τσακμάκι / καϊμάκι


Επειδή τα πολλά λόγια είναι φτώχεια (άκου ποιος μιλάει!), το συγκεκριμένο πρωινάδικο το αγαπώ: Γιατί το καϊμάκι συνοδεύεται, πέρα από το "γνωστό" μέλι, επίσης με ρετσέλι βύσσινο, φράουλα και..τριαντάφυλλο! Η τελευταία γεύση αν και δεν είναι από τις αγαπημένες μου σε γλυκά ή λουκούμια (αποφεύγω μάλιστα και το ροδόνερο το ίδιο), πάνω στο καϊμάκι με απογειώνει!
  • αγκαλιά / αγκαλιάζω: 19
τα πρόσωπα των στενών / Τσουκούρτζουμα

 https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjbtkzg-D2p7UdA9817tX8_1Ze7ApZbAPSgiexa5JLFabXnM6DBlqVDp5o4nj8UdQ1QyozyafnVUx1sOQoLKQRObopSRDSL6FIsOX3uS5iwfb0XOq5HojcZplOarkLV5ztxYAPxZCZM3bYQ/s1600/cukurcuma.jpg

Αγαπούσε να τρώει ερίκια το καλοκαίρι, ήταν τα αγαπημένα της φρούτα. Εκείνος λίγο μεγαλύτερος της, έμενε παράλυτος σχεδόν από τα μελαχρινά χαμογελάκια της, καθώς χαιρετούσε κι έφευγε σα σίφουνας με τη χάρτινη σακούλα στην αγκαλιά. Τις περισσότερες φορές, ξεχνούσε να πάρει τα ρέστα απ’τον κυρ Οσμάν. Τόσο ερωτευμένος! Κι αυτός ο πονηρός, δεν του το θύμιζε σχεδόν ποτέ.
  • χωρισμό(ς): 3
Τις κουμπάρες θα παίξουμε;

[IMGP4524.JPG]

Ήταν η πρώτη φορά που τη συνάντησα μετά τον χωρισμό τους. Άκουσα τα γεγονότα και από την άλλη πλευρά, με περισσότερη ανάλυση και συναισθηματική φόρτιση, όπως ευτυχώς εκφράζονται οι γυναίκες. Χρειαζόμουν κάτι παραπάνω από τις μονολεκτικές εξηγήσεις του Τζεμ, τύπου: βαρεθήκαμε, κουραστήκαμε κτλ, για να κατανοήσω αυτόν τον χωρισμό που με έθλιψε ιδιαίτερα και με κατέστησε ΚΑΤΣΙΚΟΠΟΔΑΡΟ, μιας και ήμουν ο γρουσούζης κουμπάρος! 
  • μοναξιά / μοναχικός: 5
κινητή μπουτίκ

 

..της δείχνει την πραμάτεια του αυτός, αυτή χαλβαδιάζει ένα ιδιότροπο κομμάτι, κάνει όμως τη δύσκολη μπας και ρίξει την τιμή, της κάνει το χατήρι ο ατσίδας, βγαίνει να περιμαζέψει τη λεία της σαν ύαινα αυτή κι ο δικός μας αναφωνεί δόξα να 'χει ο Αλλάχ και βάζει στην τσέπη του τις γυαλιστερές λιρίτσες..μετά, λιγότερο φορτωμένος πια, ξεμακραίνει σαν τον μοναχικό καουμπόι..
  • κρασί: 15
Γκαλερί στο..Ταρλάμπασι

[travesti1.jpg]

Η Τούμπα που κάνει ένα course φωτογραφίας, με κάλεσε στην έκθεση του δασκάλου της, ο οποίος εξέθετε ένα μέρος της δουλειάς του, με φωτογραφίες τραβηγμένες σε μέρη από όλη την Τουρκία. Αν εξαιρέσουμε την περίεργη επιμονή του καλλιτέχνη, να "πειράζει" τις φώτος με το Picasa της Google, τα θέματα ήταν ενδιαφέροντα και οι εικόνες ζωντανές. Μιας και ήταν η μέρα των εγκαινίων, ήπιαμε κι ένα ποτηράκι κρασί, που το συνοδέψαμε με σουτζούκι και παστουρμαδοπιτάκια!
  • σοκολάτα / σοκολατάκια
Αγαπάς τη σοκολάτα; Απόδειξη!
 
[IMGP4521.JPG]

Μη βλέπετε τα πέντε «γλυμμένα» πιάτα και νομίζετε ότι γουρούνιασα! Δεν ήμουν μόνος μου!! Με βοήθησαν η Στέλλα, η Φρόσω, ο Κώστας και ο Νώντας.
  • λουλούδια: 3
Naya, η Πριγκηπιανή!

[IMGP8059.JPG]

Ένα πανέμορφο διώροφο μέγαρο με σοφίτα μέσα σε έναν καταπράσινο κήπο με κάθε λογής λουλούδια, γκαζόν, έναν αιωνόβιο θεόρατο φοίνικα και μια παραμυθένια λιμνούλα! Τα τελευταία χρόνια "το σπιτάκι" λειτουργεί ως ξενοδοχείο, Naya το όνομά του, από τον Λούντβιχ - έναν Γερμανό που αγάπησε το νησί- ερωτεύτηκε ακόμα πιο παράφορα το πατρικό της Ήβης και δημιούργησε το Naya.
  • κορμί ή σώμα: (σύνολο) 12
Η σκόνη του χρόνου..

[IMGP6435-1.JPG]

Αν μας φαίνεται ότι το δυαράκι μας μαζεύει σκόνη κάθε τρεις και λίγο, για φανταστείτε τι συμβαίνει με τα (σχεδόν αρχαία) τείχη της Πόλης. Αιώνες τώρα σκονίζονται από ποδοβολητά αλόγων, μάχες σώμα με σώμα, κανονιοβολισμούς. Απορώ με το κουράγιο των καημένων που συνάντησα τις προάλλες να συμμαζεύεουν, λες και περίμεναν επιθεώρηση του..αυτοκράτορα.
  • καρδιά: 26
Βόλτα στο Σουλτάν Αχμέτ

[Istanbul-SultanAhmet.JPG]

Βέβαια, δε σας κουβάλησα εδώ για τα εκκεντρικά "παλιομάγαζα". Κατά την άποψή μου, το Καράκιοϊ αποτελεί την καλύτερη πρόσβαση στην καρδιά της παλιάς Πόλης. Βρίσκεστε πλέον, μπρος στη γέφυρα του Γαλατά, η οποία ενώνει την "παλιά" με τη "νέα" πόλη, που χωρίζονται από τον Κεράτιο κόλπο.
  • ψυχή: 16
τζάν τζίν

 [kok.jpg]
  
Κάθισαν σ' ένα τραπεζάκι, φάγαν το κοκ, και σε λίγο η Λωξάντρα άρχισε να στενοχωριέται. Ερημιά. Άδειο το καφενείο. Ένας μεσόκοπος κύριος κάθουνταν λίγο παρακεί αμίλητος. -Ά-γα-γα-γάχ! χασμουρήθηκε η Λωξάντρα, πάμε να φύγουμε; Εδώ είναι τζάν τζίν τόπ οϊνάρ. (=Μετάφραση της συγγραφέως: Η ψυχή με το πνεύμα μπάλα παίζουνε. Δηλαδή ερημιά.)

Και μην ξεχνάτε ε! Μπορεί η γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου να είναι μόνο μια ημέρα όπως τις άλλες, αλλά στο χέρι σας είναι να της βάλετε λίγο αλατοπίπερο. Επιστρέψτε νωρίτερα απ' τη δουλειά,
εν ανάγκη πείτε ένα ψεματάκι, ότι ανακατεύεστε και σας έρχεται να ξεράσετε, ο σκοπός αγιάζει τα μέσα άλλωστε. Μαγειρέψτε για τον/την αγαπημένο/νη σας, φορέστε κάτι σέξυ - απαρνηθείτε για μια βραδιά τις γαλάζιες φούτερ πυτζάμες με τον V γιακά που σας πήρε η μάνα σας - και απαγγείλετε του/της τον Πληθυντικό Αριθμό της Δημουλά ή παίξτε του/της ένα ερωτικό μονόπρακτο ή πάρτε ένα πινέλο και ζωγραφίστε την/τον..καθώς σας λέει σ' αγαπώ. Χρόνια Πολλά. Και στους 2 σας.


*φέτος γιορτάζω πάντως..

5 comments:

Misirlou Oubliez said...

"*φέτος γιορτάζω πάντως.."

Νατα μας, βγαλαμε και ειδηση.

Angelis said...

άσε άσε Μισιρλού μου,

θέλει η πουτάνα να κρυφτεί κι η χαρά δεν την αφήνει, που λέγαμε και στο χωριό μου.

quaintrelle dandy said...

τι ωραία ανακάλυψη αυτό το μπλογκ :) Και έπεσα και σε ποστ-μίνι περιήγηση! Τι άλλο να ζητήσω! Καλώς σε βρήκα

ΠανΚαπ said...

Χρόνια σου πολλά για τον Άγιο Βαλεντίνογλου.
Σου χρωστώ χάρη που τον ανακάλυψες. Τον κουτόφραγκο συνονόματο του δεν τον χώνεψα ποτέ.

Angelis said...

quaintrelle dandy,

τι γλυκό το σχόλιο σου:)

άρχισα κι εγώ να σε παρακολουθώ. ζεις στην Ολλανδία ε; It's not my cup of tea.

Μπορεί όμως εσένα να σου ταιριάζει. Καλό κουράγιο:)

ΠανΚαπ,

Μεγάλη η χάρη του!

Related Posts with Thumbnails