υποθερμία το σαββατόβραδο

Το post επιμελήθηκε η Σταυριανή Ζ..


Είμαι έξω. Δηλαδή έχω βγει για να διασκεδάσω. Να δω κόσμο, δηλαδή να κοινωνικοποιηθώ, να φλερτάρω εποικοδομητικά, δηλαδή να συμμετέχω κι εγώ, να ξεχάσω, δηλαδή να μην κάνω μνημόσυνα πάνω απ’το σκήνωμα μιας σχέσης που τελείωσε, έχω πάει να πάρω αέρα, δηλαδή να μην αποφύγω τον συγκάτοικό μου, έχω βγει να περάσω καλά, δηλαδή να μην γυρίσω σπίτι πριν τις 4.

Όμως δεν είμαι έξω, παρά μόνο με τη φαντασία που προκαλούν οι επιθυμίες μου. Και νοιώθω τόσο ανήμπορη να αντιστρέψω αυτή τη διάθεση, που τελικά επιστρέφω σπίτι στις 2. Βγήκα στις 11 και 20.

Η Ιστικλάλ είναι ζωώδης. Είναι αδύνατο να δεις το χρώμα του πεζοδρομίου μέχρι τους λουλουδάδες. Παρέες, ζευγάρια, κυρίως ζευγάρια - ή ήταν ψευδαίσθηση; - στα δεξιά χορεύουν ποντιακά, ένας κύριος πουλάει ανθρωπάκια που όταν τα πετάει στον τοίχο κολλάνε και κάνουν κατάβαση χωρίς να πέφτουν στο έδαφος, ένας άλλος πετάει κάτι μακρόστενα λάστιχα στον ουρανό, κι εκείνα γίνονται αμέσως μπλε πυγολαμπίδες, στα αριστερά ξαφνικά το γαλλικό προξενείο, μα πότε πέρασα το αγά τζαμί, απ’τα δεξιά κατεβαίνει μια λαοθάλασσα, δεν είναι όλοι μια παρέα, πρέπει να’ναι τουλάχιστον 95, βλέμματα που αντιπαθητικά συναντιούνται με το δικό μου, όμως εγώ σκέφτομαι τις αντιστάσεις που ανέπτυξα και σήμερα, ξέρετε, έχω κάποιο δίλημμα που με απασχολεί αυτή την περίοδο, γι’αυτό.

Μου έλεγε 1 φίλη πριν λίγο πως δεν έχει υπομονή, θέλει τη σημαία στο Έβερεστ χωρίς αναρρίχηση, θέλει να έχει αυτά που θα την κάνουν να βρει έναν καινούριο λόγο για κατάθλιψη, βαρέθηκε να καταθλίβεται για τους ίδιους...Και όσο σκέφτομαι αυτά, παίζω συγκρουόμενα με τις σκέψεις, ότι δεν υπάρχει περίπτωση να βρεις ούτε 1 τρίχα απ’τον εαυτό σου, ακόμα κι αν έχεις τριχόπτωση και μπορεί να τις βρουν άλλοι για σένα. Ποτέ δεν θα’ναι σίγουροι ότι ανήκουν σε σένα, ενώ εσύ για το μόνο που θα είσαι σίγουρος, είναι ότι τις έχεις χάσει.

11 comments:

Anonymous said...

Η αλήθεια είναι Σταυριανή ότι δε σε ξέρω...Έχω όμως γίνει οπαδός αυτού του site που με μεταφέρει με τη μαγική του ατμόσφαιρα σε μια άλλη πόλη που για κάποιο ανεξήγητο λόγο νιώθω οικεία...Πρώτη φορά αφήνω ένα σχόλιο κι αυτό για να σου πω ότι η κατάθλιψη του χωρισμού είναι τελικά έαν οικουμενικό συναίσθημα, παντού το ίδιο...τι παράδοξο όμως σε σχέση με αυτήν την εποχή που το καλοκαίρι είναι εδώ και λάμπει...άσε το φως του να μαράνει τις πληγές, παλιές ή νέες, και με νέο δέρμα βούτηξε σε κάποια δροσερή θάλασσα. Όσο ζούμε όλα είναι ανοιχτά...Όσο πιο γρήγορα κοντά σε μια νέα αγάπη, τόσο καλύτερα...

stavriani said...

Εσένα καπου σε ξέρω :)
Αν τελικά όχι, τότε γέλασα μόνη μου.
Ωστόσο το ζητούμενο στις σειρές αυτές δεν είναι μια νέα ή παλιά αγάπη. ίσως ούτε καν αυτή.

Anonymous said...

Δε θελω να χαλασω το κλίμα, αλλά μου θυμισες εναν φιλο μου παλια, που μετα απο τετοια φαση μου τηλεφωνει, θελω να ερθω μια βολτα στην Πολη να ξεσκασω..
Οπως περπατουσαμε λοιπον στη γεφυρα του Γαλατά, τον ακουω να λέει...
-Γεια σου Κεράτιε, συνονόματε

:-) :-) :-)

Anonymous said...

-Σταυριανή, πολύ γλυκό κείμενο...Έχεις φλέβα γραφής (ε, καθηγήτρια είμαι κάτι ξέρω ;-) Φιλιά.
Ε.
(εμείς γνωριστήκαμε, πάντως...)

-Ανώνυμε, πολύ ευρηματικό το κεράτιε, συνονόματε...:-)

stavriani said...

@ ανωνυμε
το κλιμα το χαλασες,σχεδον εκτος θεματος, αλλα ηταν αστεια η τελευταια ατακα του φιλου σου. Ελπιζω να μη του μοιαζω κιολας.

@ Ε. που εχουμε γνωριστει,αλλα δεν εχω κανενα αλλο στοιχειο για να καταλαβω ποια εισαι, σ'ευχαριστω για το σουπερ κοπλιμεντο!Πληρες και χορταστικο:)

ΓΙΩΡΓΟΣ (αθήνα) said...

Σταυριανή,
Προτιμώ τα φευγάτα τούνελ σου...ούτε σαββατιάτικους πυρετούς, ούτε υποθερμίες, ούτε την τρέλλα της (οδού) "Ανεξαρτησίας".
....λόγοι για υπερ-κατάθλιψη!
Για ανεβείτε κάπως!
;-)))

stavriani said...

@Αγαπητέ George,

Και υποθερμίες θα υπάρξουν, και πυρετοί. Κι όταν νοιώθεις ότι εγκλωβίζεσαι, μπορείς πάντα να διαφεύγεις απ'τα φευγάτα τούνελ που τόσο σ'αρέσουν.
:)

Anonymous said...

μαγεμένη απο αυτην την περιγραφή σου για το σαββατόβραδο σταυριανή....θελω κ εγώ .θέλω κ γω να περιπλανηθώ στοθσ δρόμους κ τα σοκακια τησ υπέροχης πόλης...αναμονή..φιλια συνεχισε να μας μαγεύεις

ΓΙΩΡΓΟΣ (αθήνα) said...

Τι έγινε ρε παιδιά...πολλή ανωνυμία στα σχόλια?...Μήπως κρύβουν κάτι?..Μπα...στέλνουν το σχόλιό τους στην ψύχρα, ορθά κοφτά!
Σταυριανή είχες ανωνυαμ σχόλια στις αναρτήσεις με θέμα "τουνελικό"; Αναμένω το επόμενο τούνελ σου!

Anonymous said...

Ψαξε γιατι ολο αυτο που ζεις ειναι μια ψευδαισθηση.Αναρωτησου για ποιο λογο πραγματικα εισαι εκει...και τι ειναι αυτο που ψαχνεις περα απο τα χρηματα(πολλα οπως καταλαβαινω!!!).
Τι δινεις για να εισαι εκει και τι κανεις...πραγματα που κατω απο κανονικες συνθηκες δεν θα εκανες.Αλλωστε μια γυναικα μονη σε ξενο μερος ειναι παντα ευκολος στοχος.
Υπογραφη....ΜΙΤ

stavriani said...

Και χρειαζόταν να τα γράψεις αυτά;Δεν μπορούσες να πάρεις τηλέφωνο και να μου τα πεις;

Related Posts with Thumbnails