Ισκεμπέ είναι αυτό που λέμε εμείς: Πατσάς από κοιλιά, ψιλό- ή xοντροκομμένη, όπως αγαπά ο καθένας. Να με συγχωρείτε, αλλά δεν είναι και η πιο αγαπημένη μου νοστιμιά. Αφήστε που το ποτίζουν και μ' αυτό το αναθεματισμένο το σκορδόξυδο!
Όσο πάντως ο Έμρα ρουφούσε σαν αγίασμα το ισκεμπέ τσορμπασί του, εγώ απόλαυσα ένα σουτλάτς φούρνου (ρυζόγαλο). Η κρούστα του ήταν τόσο ισορροπημένα πικρόγλυκή, γιαμμμ!
No comments:
Post a Comment