Η Αποκάλυψη του Σεραφείμ!

Αυτό κι αν είναι νέο!

Μόλις την τελευταία εβδομάδα, η ομάδα των συντηρητών της Αγίας Σοφίας, με επικεφαλής τον Αχμέτ Εμρέ Μπιλγκιλί, αποκάλυψε το πρόσωπο ενός εκ των τεσσάρων εξαπτέρυγων (6 φτερά: συμβολίζουν τις 6 ημέρες της Δημιουργίας) Σεραφείμ, που κοσμούν τα σφαιρικά τρίγωνα, τα οποία στηρίζουν τον επιβλητικό τρούλο της Αγίας Σοφίας!



Τα κεφάλια των Αγγέλων καλύφθηκαν κάτω από αλλεπάλληλες επιστρώσεις σοβά και μετάλλου, πριν από 160 χρόνια, υπό τις διαταγές του Σουλτάνου Αμπντουλμετζίτ, από τον Ιταλο-Ελβετό αρχιτέκτονα Γκασπάρ Φοσάτι.



Τόσα χρόνια που επισκέπτομαι την Αγία Σοφία, αναρωτιόμουν τι να κρύβεται κάτω από τους κιτρινωπούς κύκλους, στα φτερά των Σεραφείμ. Πηγές υποστηρίζουν ότι τα 3 από τα 4 Χερουβείμ, έχουν κεφάλια ζώων (λιονταριού,ταύρου και αετού), και το 4ο πρόσωπο αγγέλου, πράγμα που πλέον επαληθεύτηκε!



Προς το παρόν, οι πληροφορίες είναι περιορισμένες και υπάρχει αναπαραγωγή συγκεχυμένων (και συχνά λανθασμένων) στοιχείων. Θα ανεβάσω φωτογραφίες μόλις απομακρυνθούν οι σκαλωσιές.



Δεν σας κρύβω πως είμαι πραγματικά συνεπαρμένος! Εύχομαι να υπάρξει και συνέχεια σε τέτοιου είδους..αποκαλύψεις. Είναι συγκλονιστικό να συνειδητοποιείς, ότι αυτό το μοναδικό μνημείο είναι ακόμα ζωντανό. Σσσσσς, αν κάνουμε λιγάκι ησυχία, ίσως να ακούσουμε την ανάσα του..

Λέτε να γίνω διάσημος;


Με μεγάλη χαρά αλλά και έκπληξη, ανακάλυψα τις προάλλες ότι το Angelis and the Istanbul, συμπεριλαμβάνεται στα blogs που προτείνει το πολύ ενδιαφέρον site History of Greek Food και μάλιστα στην κατηγορία αυτή, την οποία απολαμβάνουν να διαβάζουν οι άνθρωποί του (χρησιμοποιήθηκε η αγγλική λέξη enjoy).


Από τα καλογραμμένα κείμενα, γίνεται αμέσως αντιληπτό ότι πρόκειται για μια δουλειά με επαγγελματισμό αλλά και μεράκι! Επισκεφτείτε το, σίγουρα θα μάθετε πολλά νόστιμα πράγματα!


Στο email μάλιστα, που απέστειλα για να εκφράσω τις ευχαριστίες μου, ο "εγκέφαλος" (και σίγουρα η ψυχή) του site, κυρία Μαριάννα Καβρουλάκη, φάνηκε επίσης ένας ιδιαίτερα προσιτός και γλυκός άνθρωπος!


Ευχαριστώ πολύ!

Θεολογική Σχολή Χάλκης

Κλειστή από το 1971, η ενδεχόμενη επαναλειτουργία της αποτελεί μείζον πολιτικό ζήτημα μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας. 


Τόσο το κεντρικό κτίριο με τις αίθουσες διδασκαλίας και τη μονή της Αγίας Τριάδας στην αγκαλιά του,

 
όσο και οι κήποι, διατηρούνται σε άψογη κατάσταση, έτοιμοι να δεχθούν και πάλι σπουδαστές.
 

Για να δούμε τι θα γίνει..

Κιοφτές Άλφα-Άλφα!

Σας ανοίγω εξαρχής τα χαρτιά μου:
Μ' αρέσουν πολύ τα κιοφτέ (μικρά κεφτεδάκια στα κάρβουνα), που μπορεί να σας φαίνονται ένα απλό πιάτο, αλλά για τους Τούρκους (και για μένα!) αποτελoύν ακρογωνιαίο λίθο της παραδοσιακής κουζίνας τους. Γι' αυτό άλλωστε και υπάρχουν τόσες τοπικές παραλλαγές, πχ Τεκίρντα κιοφτέ  (Ραιδεστού), οι Ινεγκιόλ κιοφτέ κ.ά. Όσοι από σας επισκεφτήκατε την Πόλη με λεωφορείο, σίγουρα είχατε την ευκαιρία να δοκιμάσετε τους πρώτους, στην επιβεβλημένη στάση που κάνει για τους πεινασμένους επιβάτες. Ίσως μάλιστα, να είναι το μοναδικό δέλεαρ για να ταξιδέψεις με αυτό το μέσο!



Στην Πόλη δε, υπάρχουν τα περιβόητα κιοφτετζίδικα του Σουλτάν Αχμέτ, κοντά στην Αγία Σοφία. Το ένα λέγεται "Ιστορικό", το άλλο "Διάσημο" κοκ. Αν και νόστιμα, κατά την ταπεινή μου άποψη, αλλού είναι που τρως κιοφτέ-δυναμίτη: στον Χουσεΐν, πολύ κοντά στην πλατεία Ταξίμ.


Αν δε με έστελναν φίλοι, δεν θα το εντόπιζα μόνος μου. Καθημερινώς περνούσα από το σοκάκι Κουραμπιέ (αλήθεια, έτσι το λένε!!), αλλά ούτε καν το είχα προσέξει. Αν και το μαγαζάκι, έχει ιστορία 40 ετών, δεν το διαλαλεί. Ο κύριος Χουσεΐν, όργωνε για χρόνια το Πέραν με ένα καροτσάκι, παρασκευάζοντας και πουλώντας στο δρόμο τα αφράτα κιοφτέ του.



Τα χρόνια πέρασαν, το αμαξάκι αντικαταστάθηκε από το μικρό μαγαζάκι και ο καημένος κύριος Χουσεΐν αποδήμησε εις Κύριον, αφήνοντας ευτυχώς τη συνταγή στο γιο του. Έτσι έχουμε την ευκαιρία να γευόμαστε αυτήν τη σπέσιαλ λιχουδιά μέχρι σήμερα!


Η υφή τους δεν είναι λαστιχωτή, γεγονός που οφείλεται στη μεγαλύτερη αναλογία κρέατος απ' όσο ψίχα ψωμιού. Το εσωτερικό είναι ζουμερό, ενώ το εξωτερικό ξεροψημένο κάνει ένα κρακ σε κάθε δαγκωνιά! Με το που κάθεσαι, δε σε ρωτάνε τι θα πάρεις μιας και υπάρχει μόνο κιοφτέ! Απλώς ζητάς 1 ή 1,5 μερίδα και αν θες φασόλια πιαζ. Αυτή τη σαλάτα με τα βραστά φασόλια, το κρεμμύδι και συνήθως μαϊντανό (ενίοτε και κόκκινο λάχανο), που είναι τόσο απλή αλλά τόσο φρέσκια και δροσερή!


Το μόνο κακό είναι ότι είναι ανοιχτό μόνο το μεσημέρι και μάλιστα, ώσπου να τελειώσουν οι κιοφτέδες! Αν δηλαδή, πέσουν πολλές παραγγελίες από παρακείμενα γραφεία και καταστήματα, μπορεί να έχουν τελειώσει και μέχρι τις 2. Κλαψ, πόσες φορές πήγα αργοπορημένος και έφυγα πεινασμένος και απογοητευμένος :((

ΥΓ: Το χέρι με το μανικιούρ φυσικά δεν είναι το δικό μου, αλλά της γλυκιάς Μαρίας. Προς αποφυγή παρεξηγήσεων!

Αμπρακατάμπρα και νάσου στα 100!!


Update: Το Abracadabra έχει κλείσει εδώ και χρόνια. Μην τρέχετε άδικα στους Βοσπόρους να το βρείτε.



Φτάσαμε αισίως στα 100 posts!! Όταν ξεκίνησα να στήνω το blog, μου φαινόταν βουνό η συγγραφή! Άσε, που δεν περίμενα ότι θα έχει τόση "πέραση" και ότι θα έχω μιλούνια (αλήθεια!), που θα ακολουθούν τις περιπέτειές μου σ' αυτήν τη μαγική Πόλη!



Η εμπειρία μου στο τρέχουν-τα-σάλια-μου εστιατόριο Abracadabra, στο Αρναβούτκιοϊ, ήρθε να συμπληρώσει με τον ιδανικότερο τρόπο την πρώτη εκατοντάδα των ιστοριών του μπλογκ!


Η ταλαντούχα (μπορείς να την πεις και τρελή!) σεφ Ντιλάρα, μετά από κάποια χρόνια στην καραϊβική και θητεία σε εστιατόρια της Νέας Υόρκης, επέστρεψε στην πατρίδα της, για να υπηρετήσει, με πολλές απιστίες βέβαια, την παραδοσιακή Τουρκική κουζίνα, και όχι να κλειστεί σε κάποιο γυάλινο ουρανοξύστη μιας πολυεθνικής εταιρείας, όπως θα της υπαγόρευαν οι σπουδές της στο International Management!



Οι ταλιατέλες με μελάνι σουπιάς και σολομό, σωστό γευστικό μπουρλότο! Τα χειροποίητα ψωμάκια με ρόκα και το μάφιν με σχοινόπρασο, αποτέλεσαν το ιδανικότερο μέσο για ανεκδιήγητες παπάρες στην μεθυστική σος γάλα καρύδας! Η θέα δε στο Βόσπορο, από το μπαλκόνι του 4ου ορόφου, συμπληρώνει το σκηνικό μιας από τις ομορφότερες γευστικές εμπειρίες που είχα έως τώρα στην Πόλη!


Σας ευχαριστώ για την αμέριστη βοήθειά & τον πηγαίο ενθουσιασμό, που με κρατάει στο συνεχή αγώνα μου! Πολλές φορές σκέφτηκα να τα παρατήσω, ένα όμως θερμό σας σχόλιο, με όπλιζε κάθε φορά με πείσμα, να κάνω ότι περνάει από το χέρι μου, ώστε να σας παρέχω τις πιο updated πληροφορίες, για την Πόλη μου! Ή καλύτερα για αυτήν την πόλη, που ανήκει τελικά σε όλους εμάς που τη ζούμε, αλλά και σ' αυτούς που...την ονειρεύονται!

Σας ευχαριστώ, από τα βάθη της ψυχής μου..

Γεύσεις του Καυκάσου

Σ' ένα στενάκι του Ταξίμ, μπορείς να φας αυθεντική κουζίνα του Καύκασου, με ιδιαίτερες νοστιμιές, ασυνήθιστες σε σχέση με την παραδοσιακή τουρκική κουζίνα. Πολλές είναι οι σπεσιαλιτέ που σερβίρουν στο Ficcin, με κορωνίδα τους την εξαιρετική κρεατόπιτα, το Circassian borek!




Αχ αυτός ο Βόσπορος!



Η μαγεία του Βοσπόρου είναι αδιαμφισβήτητη. Μια βόλτα από το Κουρούτσεσμε έως το Αρναβούτκιοϊ σε ανταμείβει με απίθανες εικόνες & σε μεταφέρει έτη φωτός από την πολύβουη μεγαλούπολη!





Τσιγγάνικο..στούντιο!

Ήταν περασμένα μεσάνυχτα όταν ακούγαμε βαλκανική μουσική στο σπίτι του Stuart, παρέα με τη Σταυριανή. Τότε ήταν, που του ήρθε η φαεινή ιδέα (τι τρελο-Αμερικανός που είναι!) , για μια επίσκεψη στο στούντιο 2 φίλων του, των τσιγγάνων αδερφών Şenyaylar. Άκουσα κι εγώ "τσιγγάνους" και περίμενα τσαντίρια και ντάτσουν! Έλα όμως που έχουμε 2009 και η παγκοσμιοποίηση έφερε ραγδαίες αλλαγές στα ήθη!



Το στούντιο του Κουρτουλούς, όπου φτάσαμε σχεδόν ξημερώματα, δεν είχε σε τίποτα να ζηλέψει ένα μοντέρνο στούντιο ηχογράφησης της "Δύσης"! Η αίθουσα παραγωγής ήταν γεμάτη με hi-tech εξοπλισμό και οθόνες υπολογιστών με περίεργα διαγράμματα.



Τα 2 αδέρφια, γνωστοί μουσικοί, έχουν συνεργαστεί στην πολύχρονη καριέρα τους, με όλους τους γνωστούς Τούρκους καλλιτέχνες, αλλά και πολλούς Έλληνες. Μάλιστα, έχουν επισκεφτεί πολλάκις την Ελλάδα, για συναυλίες και μουσικές παραγωγές.

Related Posts with Thumbnails