Τους αγαπώ, μ' αγαπούν και με περιθάλπουν παντοιοτρόπως, όσο βρίσκομαι στην Πόλη. Μιλάω για τους Τούρκους φίλους μου. Αυτήν την περίοδο λοιπόν που ψάχνω για σπίτι, αρχικά με φιλοξένησε ο κολλητός μου ο Έμρα, στο Καντίκιοϊ της Ασιατικής πλευράς.
Όταν όμως ήρθε η φαμίλια του, αν και τους ξέρω καλά τους ανθρώπους, δεν υπήρχε αρκετός χώρος. Έτσι κατέφυγα στη γλυκιά Σερπίλ, στο Γκιούλμπα.
Βέβαια, δε μένει μόνη της, οπότε μετακόμισα 2 μέρες μετά στην επίσης γλυκιά Γιαμούρ (κοπέλα του Τζεμ) στο Ετιλέρ, όπου και συγκάτοικο είχε και εξετάσεις!
Τότε ήταν που μου άνοιξαν το σπίτι τους τα αδέρφια Ατακάν & Ατατζάν στο Γκιούλτεπε , απίστευτοι τύποι και οι δυο τους!
Δεν μπορούσα όμως να μείνω επ' άπειρο και να καταχραστώ τη φιλοξενία τους. Εκεί ήταν που άνοιξαν οι ουρανοί και η καλή μου Τούμπα (όχι, δεν είναι Σαλονικιά!),
μίλησε για το οδοιπορικό μου στο φίλο της τον Ουμίτ, ο οποίος χωρίς να με ξέρει(!), με προσκάλεσε να μείνω στο σπίτι/παλάτι του, στην κλασάτη γειτονιά του Γκιουμούσουγιου, για όσο χρειαστεί!
ΥΓ: Για ρίξτε μια ματιά στον πίνακα με τα κοινόχρηστα. Στο διαμέρισμα #5, ήταν το γραφείο του Al Jazeera!
No comments:
Post a Comment